Wypadki komunikacyjne mogą i często prowadzą do uszkodzeń ciała, które są odczuwalne przez długi czas, a nie raz i do końca życia. Uszczerbki na zdrowiu, jakich może doznać poszkodowany, sprawiają, że może on nie być zdolny do wykonywania pracy zarobkowej lub będzie zmuszony do przekwalifikowania się. W takich sytuacjach osoba poszkodowana ma możliwość ubiegania się o wypłatę renty stałej lub okresowej z ubezpieczenia OC sprawcy lub z Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego. Sprawdź, co musisz wiedzieć o rencie powypadkowej.
Kiedy można ubiegać się o rentę powypadkową?
Sytuacje, w których ofiara wypadku może ubiegać się o rentę powypadkową, określa art. 444 Kodeku Cywilnego. Mówi on, że o tę formę świadczenia starać się mogą poszkodowani, którzy utracili całkowitą lub częściową zdolność do pracy zarobkowej oraz ci, których potrzeby się zwiększyły, a szanse powadzenia w przyszłości zmniejszyły. Przesłanki te muszą występować łącznie.
Zgodnie z orzecznictwem sądowym renta na zwiększone potrzeby przysługuje, gdy istnieje konieczność podejścia przez osobę poszkodowaną stałego leczenia, uczestnictwa w kuracjach, rehabilitacji wynajmu osoby do opieki lub gdy ujawni się konieczność ponoszenia stałych kosztów związanych z poprawą lub zapobieganiem się pogorszenia zdrowia. Należy wspomnieć, że przyznanie renty na zwiększone potrzeby nie jest uwarunkowane tym, że poszkodowany te potrzeby faktycznie zaspokaja i ponosi związane z tym wydatki. Do jej przyznania wystarczy samo istnienie zwiększonych potrzeb.
Jak otrzymać rentę powypadkową?
Starania o otrzymanie renty powypadkowej należy rozpocząć od zdobycia zaświadczenia lekarskiego. Dokument ten powinien wskazywać zakresie, jaki obejmują zwiększone potrzeby poszkodowanego wraz ze wskazaniem czasu, w jakim będą one występować. Na poparcie słów lekarza dobrze jest zgromadzić też inne dowodu np. rachunki czy faktury za leki, rehabilitacje itd.
Ile wynosi renta powypadkowa?
Wysokość renty na zwiększone potrzeby obejmuje m.in. koszty leczenia, opieki i ewentualnych zabiegów rehabilitacyjnych. Jej wysokość ustalana jest indywidualnie. Może ona mieć charakter stały lub okresowy. Uzależnione jest to od tego, czy uszczerbki na zdrowiu poszkodowanego mają charakter odwracalny, czy też nie. Jeśli lekarze orzekną, że ofiara wypadku nie ma szans wrócić do zdrowia, przyznawana renta powypadkowa jest dożywotnia.
Z racji tego, że wiele firm ubezpieczeniowych dąży do zaniżania świadczeń wypłacanych ofiarom wypadków poszkodowany, który stara się o rentę na zwiększone potrzeby, powinien dobrze przygotować wniosek o to roszczenie. Konieczne jest przedstawienie szczegółowej i kompletnej dokumentacji wypadku oraz doznanych w jego wyniku uszczerbków na zdrowiu. Aby prawidłowo oszacować wysokość renty powypadkowej, można też skorzystać z pomocy rzeczoznawcy lub biegłego. Poszkodowany nie może także zapomnieć, że jeśli nie jest usatysfakcjonowany wysokością świadczenia przyznanego przez ubezpieczyciela, może się odwoływać od tej decyzji i negocjować z towarzystwem.
