Zwrot kosztów wynajmu pojazdu zastępczego: komu przysługuje i kiedy?

0

Uszkodzonym w  trakcie kolizji czy wypadku samochodem nie zawsze da się poruszać. Bardzo często pojazd należy zostawić na kilka dni, a nawet tygodniu w warsztacie samochodowym, w którym dokonywane są naprawy. Jest to duże utrudnienie dla poszkodowanego. Jeśli nie ma on drugiego samochodu, jego zdolność poruszania się jest znacznie ograniczona. Te utrudnienia dotyczą nie tylko osób, które potrzebują samochodu do pracy, ale i tych, którzy wykorzystują go np. do przewożenia dzieci do szkoły. W takim przypadku zgodnie z przepisami poszkodowanemu przysługuje samochód zastępczy lub zwrot kosztów jego najmu. Jednak ubezpieczyciele często odmawiają pokrycia takich kosztów. Zobacz czy mają do tego prawa.

Kiedy ma się prawo do pojazdu zastępczego?

Prawo do samochodu zastępczego przysługuje każdemu poszkodowanemu bez wglądu na to, czy szkoda powstała w trakcie wypadku/kolizji jest całkowita, czy częściowa. W tym drugim przypadku (szkody częściowej) poszkodowany może liczyć na zwrot kosztów wynajmu samochodu zastępczego w okresie naprawy pojazdu, w przypadku szkody całkowitej auto zastępcze przysługuje do czasu zakupu nowego. Nie ma tutaj znaczenia łatwy dostęp do komunikacji publicznej oraz to, do jakich celów się wykorzystuje auto (prywatnych/zawodowych).

odszkodowanie z oc sprawcy

Czy ubezpieczyciel zawsze zwróci koszty wynajmu samochody zastępczego?

Większość poszkodowanych decyduje się na wynajem auta zastępczego na własną rękę.  Jednak wybierając tę opcję, należy mieć na uwadze, że ubezpieczyciel w pewnych sytuacjach  może odmówić zwrotu poniesionych kosztów. Aby tego uniknąć, trzeba pamiętać, że samochód zastępczy powinien być o podobnej klasie, parapetach i specyfikacji co ten uszkodzony. Konieczne jest też zwrócenie uwagi na stawki najmu auta w wypożyczalni. Nie mogą one przekraczać średniej ceny najmu obowiązującej w mieście/ regionie. Jeśli nie zastosuje się do tych uwag, ubezpieczyciel może odrzucić wniosek o zwrot kosztów samochodu zastępczego.

Na, ile można wynająć samochód zastępczy?

Ścisłym regulacjom podlega także czas najmu auta zastępczego. Zwrot kosztów jego wynajmu należy się za okres, w którym faktycznie było się pozbawionym możliwości korzystania ze swojego samochodu. Oznacza to, że pojazd należy zwrócić wraz z odbiorem swojego z warsztatu. W przypadku szkody całkowite można korzystać z auta do momentu zakupu nowego, ale nie dłużej niż do chwili wypłaty odszkodowania.

Kiedy nie można wynająć samochody zastępczego na koszt ubezpieczyciela?

Firma ubezpieczeniowa odrzuci także roszczenia dotyczące zwrotu kosztów wynajmu samochodu zastępczego w przypadku, gdy udowodni, że poszkodowany ma inny samochód, którym może jeździć w trakcie naprawiania tego uszkodzonego.  Przesłanką do odrzucenia roszczenie jest też fakt nieprzedstawienia ubezpieczycielowi dowodów na wynajem samochodu i jego eksploatacji np. faktury z wypożyczalni, rachunków za benzynę itd.

Wynajem samochody zastępczego budzi wiele kontrowersji u ubezpieczycieli, część towarzystw niechętnie zwraca koszty najmu i stara się je zminimalizować i ograniczyć. Stąd też niekiedy można spotkać się z praktykami pomniejszania wydanej kwoty o tzw. wydatki eksploatacyjne, które poszkodowany poniósłby, jeżdżąc swoim  samochodem.

 

Odszkodowanie dla kierowców poszkodowanych za granicą

0

Wyjazdy zagraniczne są coraz popularniejszą formą spędzania wolnego czasu. Osoby, które podróżują samochodem, muszą jednak liczyć się z tym, że na drodze może spotkać ich nieprzyjemna sytuacja. Mowa tutaj o koligacjach, wypadkach czy stłuczkach. Warto więc wiedzieć jak zachować się w czasie kolizji za granicą i jakie działania podjąć, aby potem nie mieć problemów z wypłaceniem odszkodowania za poniesione straty. Należy zaznaczyć, że trochę inaczej wygląda kwestia likwidacji szkody w przypadku wypadku w Unii Europejskiej i poza nią.

Jak przygotować samochód na wyjazd zagraniczny?

Wyjeżdżając za granicę, warto się do tego odpowiednio przygotować. Rzeczą oczywista jest sprawdzenie, czy samochód działa i nie jest uszkodzony. Jednak wielu kierowców zapomina o ubezpieczeniach, które zagwarantują bezpieczną podróż. Samo OC wykupione w polskim towarzystwie może być niewystarczające, do niego warto dokupić pakiety, które obowiązują w danym państwie. Dzięki nim w przypadku kolizji czy wypadku można zwrócić się do lokalnego ubezpieczyciela i uzyskać  m.in. pomoc  w holowaniu samochodów, wynajmie pojazdu zastępczego, zapewnienia noclegu na miejscu wypadku czy też tłumaczeniu dokumentów i procedury policyjnej.

Oprócz ubezpieczeń warto do samochodu włożyć druk polsko – angielskiego oświadczenia o szkodzie. Jego wzory można bez problemu znaleźć w Internecie. Dokument ten jest podstawą do ubiegania się o odszkodowanie. Jego brak może utrudnić i wydłużać całą procedurę. W przypadku kolizji należy go uzupełnić o dane swoje oraz sprawcy, a gdy jest z tym problem wezwać policję.

Kolizja za granicą – czy wzywać policję?

Jeżeli ze sprawcą wypadku nie da się porozumieć, nie chce przyznać się od do winy, jest nietrzeźwy, pod wpływem środków odurzających  lub też z innych przyczyn budzi nasze wątpliwości, na miejsce zdarzenia warto wezwać policję. Należy jednak pamiętać, że w niektórych krajach np. Austrii, Czechach czy Serbii przyjazd funkcjonariuszy wiąże się z opłatą manipulacyjną. Opłaty należy dokonać również za spisany przez nich protokołu.

Oświadczenie o winie w przypadku kolizji za granicą

W przypadku kolizji za granicą podobnie jak w Polsce należy spisać oświadczenie o winie. Jednak w trakcie podpisywania dokumentu konieczne jest zachowanie dużej czujności. Jeśli nie jest ono spisywane na standardowym druku, należy zachować szczególna ostrożność. Druga strona wypadku może chcecie wymusić przyznanie się do winy lub zrzeczenie się prawa do rekompensaty.

Likwidacja szkody w przypadku kolizji za granica

Strona poszkodowana w wypadku może ubiegać się o odszkodowanie w zagranicznym oddziale agencji ubezpieczeniowej. W całym procesie uczestniczy reprezentant agencji ds. roszczeń, który w imieniu poszkodowanego kontaktuje się z ubezpieczycielem sprawcy. Rolę reprezentanta pełni jedno z polskich towarzystw ubezpieczeniowych. Cały proces trwa do 3 miesięcy od czasu zgłoszenia szkody.

W przypadku, gdy wypadek/kolizja miała miejsce poza terenie Unii Europejskiej z likwidacją szkody, a co za tym idzie, kontaktem z zagranicznym ubezpieczycielem należy sobie poradzić samu, ponieważ nie występuje tu reprezentant ds. roszczeń.

odszkodowanie z oc sprawcy

 

Jak reklamować likwidację szkód w ramach komunikacyjnego OC?

0

W teorii likwidacja szkody i staranie się o odszkodowanie są bardzo łatwe. Wszystko powinno zakończyć się w 30 dniach. Jednak to tylko teoria. Jak pokazuje rzeczywistość, z postępowań likwidacyjnych szkodę prowadzonych przez firmy ubezpieczeniowe mało kto jest zadowolony. Poszkodowani, których likwidacja szkód w ramach ubezpieczenia OC, nie zadawala decydują się na zastosowanie procedury odwoławczej. Zobacz, jak reklamować działania ubezpieczyciela.

Kiedy reklamować likwidację szkód?

Likwidacje szkód można reklamować zarówno jeśli poszkodowany nie zgadza się ze stanowiskiem firmy ubezpieczeniowej, jak i wtedy, gdy jego działania się spóźniają i przekraczają ustawowy termin 30 dni. Ścieżka odwoławcza od decyzji ubezpieczyciela obejmuje: wniosek reklamacyjny, skargę/zgłoszenie do Rzecznika Finansowego oraz/lub Komisji Nadzoru Finansowego oraz w ostateczności wkroczenie na drogę postępowania sądowego.

odszkodowanie z oc sprawcy

Reklamacja u ubezpieczyciela – jak napisać pismo reklamujące likwidacje szkód?

Pierwszym krokiem odwołania się od niekorzystnej dla poszkodowanego decyzji ubezpieczyciela jest wystąpienie z wnioskiem reklamacyjnym. Wniosek ten to nic innego jak oficjalne pismo, które przysłane jest do siedziby firmy ubezpieczeniowej. Reklamację można również zgłosić telefonicznie, mailowo lub ustnie w oddziale towarzystwa. Składając ją, należy przedstawić swoje stanowisko, określić czego się oczekuje oraz uargumentować to. Na odpowiedź na reklamację ubezpieczyciel ma 30 dni  (w wyjątkowych sytuacjach czas ten jest przedłużony do 60 dni). Odpowiedź powinna nadejść pismem. Jeśli w tym czasie nie przyjdzie, oznacza to, że reklamacja zostanie rozpatrzona na korzyść poszkodowanego. Jeśli odpowiedź na reklamację będzie negatywna to można się od niej jeszcze raz odwołać

Wniosek do Rzecznika Finansowego

Kiedy, wyczerpie się możliwości wynikające z postępowania reklamacyjnego u ubezpieczyciela, a decyzji ws. likwidacji szkody nadal nie jest się zadowalająca, o pomoc można zwrócić się do Rzecznika Finansowego. W tym celu kieruje się do niego wniosek na piśmie. Jeżeli rzecznik uzna roszczenia za zasadne, występuje do ubezpieczyciela w ramach postępowania skargowego. Działania podejmowane przez rzecznika są do wglądu poszkodowanego. Może on również uczestniczyć w pozasądowym postępowaniu mediacyjnym pomiędzy dwoma stronami.

Postępowanie sądowe przeciwko firmie ubezpieczeniowej

Na postawie art. 20 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, UFG i PBUK poszkodowany może skierować pozew sądowy zaskarżający decyzje ubezpieczyciela co do likwidacji szkody. Pozew należy złożyć w Sądzie Okręgowym właściwym dla miejsca zamieszkania. W toku postępowania poszkodowany musi uzasadnić swoje roszczenie oraz udowodnić ich zasadność.

W jakim terminie można odwołać się od decyzji firmy ubezpieczeniowej?

Poszkodowany na odwołanie od decyzji firmy ubezpieczeniowej ma 3 lata, jednak zalecaną praktyką jest zrobienie tego jak najszybciej. Taki sam okres czasu obowiązuje w przypadku zgłoszenia szkody. Przy zgłaszaniu szkody 3 lata liczone są od dowiedzenia się o niej lub osobie zobowiązanej do jej naprawy.

 

Odszkodowanie za zalanie mieszkania

0

Zalania mieszkania sąsiada to często problemy w blokach i innego typu domach wielorodzinnych. Z zalaniem mieszkania mają problem zarówno ci, którzy zostali w jego wyniku poszkodowani, jak i sami sprawcy. Wszystko wynika z tego, że nie zawsze łatwo jest ustalić sprawcę całego zamieszania. Czasem winna faktycznie nie leży po stronie sąsiada. Zobacz, jak i od kogo uzyskać odszkodowanie za zalane mieszkanie.

Jak postępować w przypadku zalania mieszkania?

Zalania zdarzają się bardzo często, jednak wiele osób nie wie jak sobie z nimi radzić i jakie kroki podjąć, aby można było z tego tytułu uzyskać odszkodowanie za powstałe szkody. Przede wszystkim poszkodowany w pierwszych krokach powinien skupić się na znalezieniu i usunięciu usterki. Takie działania należy podjąć, zanim jeszcze przystąpi się do formalności. Pomoże to ochronić mienie, a co najważniejsze ustalić źródło usterki, które jest niezwykle ważne przy staraniu się o odszkodowanie. Mówi o tym wyrok Sądu Najwyższego z dnia 1 lutego 2013 roku, który stwierdza, że w przypadku zalania sąsiedzkie obowiązuje przepis art. 415 Kodeksu Cywilnego mówiący: kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia. Oznacza to, że do naprawienia szkody, a więc i do wypłaty odszkodowania za zalanie zobligowany jest faktyczny sprawca szkoda, a nie np. osoba zajmująca lokal.

Odszkodowanie za zalanie mieszkania – jak ustalić winnego zalania mieszkania?

Po ustaleniu źródła zalania i naprawieniu usterki przychodzi czas na formalności. Poszkodowany, który chce się starać o odszkodowanie, musi udowodnić zarówno sam fakt zalania, jak i świadomie działanie lub zaniedbanie sąsiada, które doprowadziło do szkody.

W tym zakresie można się posiłkować obowiązkami, jakie spoczywają na właścicielach lokali mieszkalnych. Zalicza się do nich m.in. konserwację i naprawę zużytych elementów instalacji znajdujących się na terenie lokalu. Należy jednak pamiętać, że z obowiązku tego wyłączone są piony wodne i kanalizacyjne. Jeśli więc okaże się, że za zalanie odpowiadają właśnie one, to o odszkodowanie będzie trzeba wystąpić do zarządcy budynku.

O rekompensatę nie będzie można się starać, jeśli zalanie nastąpiło w wyniku siły wyższej np. uderzenia pioruna czy wichury oraz w przypadku, gdy szkoda nastąpiła na skutek działania samego poszkodowanego lub osób trzecich.

Odszkodowanie za zalanie mieszkania – formalności

Po ustaleniu winnego i jeśli akceptuje on swoją winę, należy przejść do formalności. Oznacza o spisanie oświadczenia o winie z wyszczególnieniem wszystkich poniesionych szkód lub protokołu szkody. Do obu dokumentów należy dołączyć dokumentację fotograficzną zniszczonego mienia. Jeśli sprawca nie chce wziąć odpowiedzialności za zalanie, konieczne jest sporządzanie opinii rzeczoznawcy z zakładu ubezpieczeń.

Gdzie złożyć wniosek o odszkodowanie za zalane mieszkanie?

Po dopełnieniu wszystkich formalności przychodzi pora na zgłoszenie szkody ubezpieczycielowi. Występuje się do niego z wnioskiem o rekompensatę. Jest one wypłacane z ubezpieczenia OC w życiu prywatnym sąsiada, jeśli je posiada lub też z OC zarządcy budynku/spółdzielni mieszkaniowej. Taka sytuacja jest najprostsza i najszybsza. Ubezpieczyciel po przyjęciu zgłoszenia przyślę rzeczoznawcę, który wycenia szkody i na tej podstawie ustala wysokość rekompensaty.

Jeśli sąsiad, który nas zalał, nie posiada ubezpieczenia OC w życiu prywatnym, oznacza to, że o odszkodowanie należy się ubiegać bezpośrednio u niego. O ile sam nie zobowiąże się on do pokrycia kosztów naprawy i zwrotu za zniszczone ruchomości, to należy wystosować formalne wezwanie. W przypadku, gdy wezwania nie pomogą i sąsiada nadal będzie odmawiał poniesienia kosztów naprawy, poszkodowanemu pozostanie wejście na drogę sądową i ubieganie się o rekompensatę za szkody przed sądem.

Odszkodowanie za zalanie z własnego ubezpieczenia

Poszkodowany, który przed zalaniem mieszkania ubezpieczył się na tą okoliczność, może również liczyć na wypłatę odszkodowania z własnego ubezpieczenia. W tym celu również należy udokumentować wynikłą z zalania szkodę, najlepiej sprawdza się dokumentacja fotograficzna, a następnie zgłosić zalanie do swojego ubezpieczyciela. Firma ubezpieczeniowa na miejsce przyślę rzeczoznawcę, który dokona wyceny koniecznych napraw. Sporządzony kosztorys będzie dostawa do wypłacenia odszkodowania. Jednocześnie firma ubezpieczeniowa wystąpi z roszczeniem zwrotu poniesionych kosztów do sprawcy zalania. Oznacza to, że nawet będąc ubezpieczonym od zalania mieszkania  w przypadku, gdy ono występuje, konieczne jest ustalenie sprawcy zdarzenia.

Zalania mieszkań nie są przyjemnymi sytuacjami. Niekiedy woda potrafi zniszczyć sporą część nieruchomość oraz mienie ruchome. W dochodzeniu swoich praw często ograniczają poszkodowanych dobrosąsiedzkie stosunki i niechęć do ich zepsucia. Niestety ubezpieczenia OC w życiu prywatnym posiada stosunkowo mało osób, dlatego w dużym odsetku wystąpienie na drogę sądową jest jedynym możliwym sposobem uzyskania rekompensaty za spowodowane przez wodę szkody.

 

Odszkodowanie za wypadek w gospodarstwie rolnym z ubezpieczenia OC rolnika

0

Praca w gospodarstwie rolnym wiąże się z wieloma zagrożeniami. Chwila nieuwagi czy zagapienie się może mieć przykre konsekwencje, z którymi rolnik niekiedy będzie musiał zmagać się do końca życia. Co więcej, zdarzają się sytuacje, że wypadek całkowicie uniemożliwi rolnikowi dalsze wykonywanie obowiązków. Co wtedy? Jakie możliwości ma rolnik, który został poszkodowany w wypadku w gospodarstwie rolnym? Może on starać się o odszkodowanie z ubezpieczenia OC. Zobacz na jakich zasadach można je uzyskać i jak się o nie starać.

Ubezpieczenie rolnicze. Jakie ubezpieczenie musi wykupić rolnik?

W myśl ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i polskim Biurze Ubezpieczycieli Gwarancyjnych każda osoba fizyczna, która zajmuje się działalnością rolniczą, posiada grunty rolne o powierzchni powyżej 1 hektara i podlega opodatkowaniu podatkiem rolnym, zobowiązana jest do zawarcia umowy na ubezpieczenie OC rolnika. Do wykupienia ubezpieczenia OC zobligowana jest również osób, która prowadzi gospodarstwo rolne w ramach działów specjalnej produkcji rolnej. Musi ona wykupić ubezpieczenie OC niezależnie od tego, jaki obszar gruntów rolnych posiada.

W przypadku, gdy rolnik nie dopełnił swojego obowiązku, a w gospodarstwie rolnym prowadzonym przez niego dojdzie do wypadku, poszkodowany otrzyma odszkodowanie z Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego.

Ubezpieczenie OC rolnika – jakie spełnia funkcje?

Ubezpieczenie OC rolnika ma za zadanie zapewnić rekompensatę finansową w postaci odszkodowania w przypadku poniesienia przez rolnika szkód majątkowych lub osobowych. Świadczenia wypłacane są w przypadku, kiedy powstała szkoda związana jest z pracą na gospodarstwie rolnym. Można więc powiedzieć, że ubezpieczenie OC rolnika chroni osoby poszkodowane w wypadkach rolniczych oraz interesy samego ubezpieczonego w przypadku wypadku w gospodarstwie.

Na, ile powinien ubezpieczyć się rolnik?

Wysokość ubezpieczenia OC rolnika jest bardzo duża. Minimalne sumy gwarancyjne wynoszą 5 000 0000 euro w przypadku szkód osobowych oraz 1 000 0000 w przypadku szkód majątkowych.

Kto objęty jest ubezpieczeniem OC rolnika?

Ubezpieczenie OC rolnika obejmuje swoją odpowiedzialnością jego samego oraz wszystkie osoby pracujące w jego gospodarstwie rolnym, np. rodzinę, sąsiadów, pracowników. Należy wyraźnie zaznaczyć, że jako osobę pracującą w gospodarstwie rolnym rozumie się również tych, którzy dokonują nagłych napraw w gospodarstwie np. mechaników oraz osoby świadczące pomoc w ramach wykonywanych przez niego prac np. pomoc sąsiedzką.  Ubezpieczenie obowiązuje w trakcie prowadzenia przez rolnika gospodarstwa oraz w okresie ważności wykupionej polisy.

Jakie odszkodowania wypłacane są z ubezpieczenia OC rolnika?

Ubezpieczenie OC rolnika pokrywa zarówno szkody majątkowe, jak i osobiste. Należy jednak pamiętać, że jeśli szkodę poniesie osoba trzecia (nie pracująca w gospodarstwie rolnym), to może ona otrzymać odszkodowanie za szkody majątkowe i osobowe. W przypadku, gdy szkodę ponosi osoba pracująca w gospodarstwie i szkoda ta wynika nie z jej własnej winy, może ona liczyć na wypłatę rekompensaty za szkodę osobową.

Za co otrzymuje się odszkodowanie z ubezpieczenia OC rolnika?

Zakład ubezpieczeń zobowiązany jest do wypłacenia odszkodowania z polisy OC rolnika w przypadku szkód wyrządzonych podczas wykonywania w gospodarstwie czynności ściśle rolniczych oraz w przypadku, gdy szkoda wynikła z szeroko pojętego funkcjonowania gospodarstwa rolniczego np. podczas prac budowlanych czy konserwatorskich. Na rekompensatę pieniężną można liczyć także, kiedy wypadek zdąży się w związku z ruchem pojazdów rolniczych wolnobieżnych np. ciągnika. Należy pamiętać, że pojazdy mechaniczne muszą także posiadać umowę ubezpieczenia OC.

Podsumowując, ubezpieczenie OC rolnika obejmuje szkody, których następstwem jest:

  • zniszczenie, utrata lub uszkodzenie mienia osoby poszkodowanej,
  • śmierć,
  • uszkodzenie ciała,
  • rozstrój zdrowia.

Szkody te muszą postać z winy rolnika lub osób, za które ponosi on odpowiedzialność, mogą być także związane z posiadaniem przez rolnika gospodarstwa. Odszkodowanie ubezpieczyciel wypłaca w sytuacji, gdy udowodni się odpowiedzialność tych osób. Odpowiedzialnością tą może być zarówno działanie, jak i zaniechaniem. Obowiązek udowodnienia inny leży na poszkodowanym. Musi on także wykazać, że powstanie szkody było bezpośrednio związane z posiadaniem oraz prowadzeniem gospodarstwa rolnego.

Czego nie obejmuje polisa OC rolnika? Sytuacje wyłączające odpowiedzialność firmy ubezpieczeniowej

Polisa OC rolnika nie obejmuje jednak wszystkich wypadków. Z odpowiedzialności ubezpieczyciela wyłączone są szkody majątkowe  wyrządzone rolnikowi oraz pozostałym  członkom gospodarstwa domowego rolnika i pracownikom gospodarstwa rolnego. Oznacza to, że za zniszczone rzeczy tym osobom ubezpieczyciel nie wypłaci odszkodowania. Ponadto na rekompensatę nie można liczyć, jeśli szkody zostały spowodowane:

  • przeniesieniem chorób zakaźnych niepochodzących od zwierząt,
  • wadą towarów dotaczanych przez osoby objętą ubezpieczeniem lub wykonywaniem usług (przede wszystkim tyczy się to szkód w mieniu),
  • uszkodzeniem, zniszczeniem, utratą oraz zgnieciemy rzeczy wypożyczonych, a także przejętych przez osobę objętą polisa OC rolnika do użytkowania, przechowywania lub naprawy,
  • utratą gotówki, biżuterii, dzieł sztuki, papierów wartościowych, dokumentów, numizmatów, zbiorów filatelistycznych,
  • zanieczyszczeniem lub skażeniem środowiska naturalnego,
  • nałożonymi karami pieniędzmi, sądowymi i administracyjnymi grzywnami, grzywnami związanymi z brakiem spłacania należności do budżetu państwa,
  • umyślnie przez rolnika, pracownika gospodarstwa rolnego, członka gospodarstwa domowego rolnika,
  • w stanie nietrzeźwym lub pod wpływem substancji odurzających, środków psychotropowych.

We wszystkich wyżej wymienionych sytuacjach stosowany jest regres ubezpieczeniowy. Oznacza to, że nawet jeśli ubezpieczenie zostanie wypłacone, to firma ubezpieczeniowa będzie zgłaszać roszczenie o zwrot tych środków do rolnika.

Odszkodowania wypłacane z ubezpieczenia OC rolnika – na jakie odszkodowanie może liczyć poszkodowany?

Zgodnie z Kodeksem Cywilnym artykułem 361 osoba poszkodowana w wypadku rolniczym powinna otrzymać rekompensatę za wszystkie poniesione szkody. Kodeks Cywilny daje poszkodowanemu prawo żądania od ubezpieczyciela zarówno pokrycie strat, jak i zwrotu korzyści, jakie mogły osiągnąć, gdyby do szkody nie doszło. W myśl tych przepisów osoba poszkodowana może się starać o:

  • Zadośćuczynienie za doznaną krzywdę – zadośćuczynienie jest jednorazowym świadczeniem, którego celem jest załagodzenie cierpienia fizycznych oraz psychicznych osoby poszkodowanej,
  • Zwrot kosztów związanych z wypadkiem – mowa tu przede  wszystkim o leczeniu, rehabilitacji, dodatkowej opiece, a także środkach przeznaczonych na adaptację miejsca zamieszkania osoby poszkodowanej np. wskutek inwalidztwa; świadczenie to obejmuje także przygotowanie do nowego zawodu,
  • Rentę uzupełniającą – celem renty uzupełniającej jest wyrównanie różnicy w dochodach z czasu przed i po wypadku;
  • Kapitalizację renty – ta forma odszkodowania jest jednorazowym świadczeniem, wypłaca się je w przypadku, gdy poszkodowany stał się inwalidą i potrzebuje środków na przekwalifikowanie się lub rozpoczęcie własnej działalności gospodarczej, należy pamiętać, że starając się o kapitalizację renty, traci się prawo do pobierania tej uzupełniającej,
  • Rentę na zwiększone potrzeby – świadczenie to ma zapewnić poszkodowanemu środki na poprawę stanu zdrowia i powrót do tego sprzed wypadku,
  • Zwrot utraconych zarobków – świadczenie to wypłacane jest w przypadku, gdy poszkodowany przez krótki okres czasu nie może podjąć pracy,
  • Odszkodowanie z tytułu poniesionych kosztów – mowa tutaj o kosztach naprawy czy odkupienia uszkodzonej/utraconej rzeczy, holowania uszkodzonego pojazdu lub wynajmu zastępczego.
  • 12

Odszkodowanie OC z ubezpieczenia rolnika w przypadku śmierci poszkodowanego

O odszkodowanie można się ubiegać również, jeśli w wyniku wypadku rolniczego poszkodowany poniósł śmierć. O wypłatę świadczenia może ubiegać się najbliższa rodzina.

Do ubezpieczyciela można zwrócić się o:

  • Odszkodowanie – jeżeli wskutek śmierci poszkodowanego sytuacja życiowa i materialna rodziny uległa znacznemu pogorszeniu,
  • Zwrot kosztów leczenia i pogrzeby poszkodowanego,
  • Rentę alimentacyjną –  świadczenie ma na celu uzupełnienie dochodów osób, którym poszkodowany winny był obowiązek alimentacyjny oraz które za życia stale i dobrowolnie wspierał finansowo,
  • Zadośćuczynienie za doznaną krzywdę – jest to świadczenie jednorazowe, które ma złagodzić ból rodziny po stracie, o zadośćuczynienie można starać się w przypadku wypadków rolniczych, które wydarzyły się od 3 sierpnia 2008 roku.

Jak uzyskać odszkodowanie za wypadek rolniczy?

Aby uzyskać odszkodowanie za wypadek rolniczy, należy zwrócić się z wnioskiem do firmy ubezpieczeniowej o jego wypłatę. Wniosek musi być udokumentowany np. dokumentacją medyczną, fotografiami szkód itp. Ubezpieczyciel przyjmując zgłoszenie o szkodzie, ma 30 dni na wydanie decyzji oraz wypłacie świadczenia. Jeśli wypadek odbył się w skomplikowanych okolicznościach, termin wypłaty odszkodowania może zostać przedłużony maksymalnie do 90 dni. Jeśli po tym terminie poszkodowany nie uzyska przyznanego świadczenia, może wystąpić o wypłatę odsetek ustawowych. Należy pamiętać, że wysokość odszkodowania ustalana jest na podstawie procentowego uszczerbku na zdrowiu w przypadku szkód osobowych lub kosztorysu w zakresie szkód majątkowych przygotowanego przez rzeczoznawcę. Jeśli ubezpieczyciel stwierdzi, że poszkodowany sam poczynił się do wypadku lub z jego winy doszło do powiększenia szkód, może zdecydować o obniżeniu kwoty odszkodowania o ustalony i przypadający na sprawstwo procent. Takie działanie firm ubezpieczeniowych wynika z art. 362 Kodeksu Cywilnego i jest zgodne z prawem. Trzeba jednak pamiętać, że od decyzji ubezpieczyciela osoba poszkodowana zawsze może się odwołać i domagać wyjaśnienia podjętej decyzji wraz z umotywowanie jej przepisami obowiązującego prawa.

 

Odszkodowanie za błąd medyczny

0

Skargi na lekarzy i placówki medyczne są coraz częstsze. Zaznajomieni ze swoimi prawami pacjenci dopiero niedawno zaczęli się ich domagać i egzekwują to, jak szpitale sobie z tym radzą. Czasami wśród skarg i narzekań na polską służbę zdrowia można znaleźć oskarżenia o błąd w sztuce lekarskiej. Takie oskarżenia są jednak bardzo poważne i zanim się je rzuci, należy przemyśleć czy faktycznie ma się do czynienia z błędem w sztuce. Za ten osobie poszkodowanej należy się odszkodowanie. Jak się o nie starać? Z czyjej pomoc skorzystać podczas pozasądowej walki o odszkodowanie za błąd w sztuce lekarskiej? Zobaczcie sami.

Czym jest zdarzenie medyczne?

Zdarzenie medyczne, czyli błąd w sztuce lekarskie występuje, kiedy pacjentowi zagraża się biologicznymi czynnikami chorobotwórczymi, uszkodzeniem ciała, rozstrojem zdrowia i śmiercią. Zagrożeniem tym jest brak aktualnej wiedzy medycznej lekarza prowadzącego leczenie. Ten brak wiedzy może objawiać się:

  • niewłaściwą diagnozą, która spowoduje niewłaściwe leczenie lub opóźni to odpowiednie, jednocześnie przyczyniając się do rozwoju choroby,
  • niewłaściwym leczeniem, w tym wykonaniem niepotrzebnego zabiegu operacyjnego,
  • zastosowaniem produktu leczniczego lub wyrobu medycznego nieadekwatnego do choroby pacjenta.

Kto może pozwać lekarza za błąd w sztuce?

Wniosek o odszkodowanie za błąd w sztuce lekarskiej może złożyć sam pacjent lub jest ustawowy przedstawiciel. W przypadku, gdy poszkodowany w wyniku błędu w sztuce lekarskiej poniesie śmierć, o odszkodowanie może występować najbliższa rodzina.

Terminy składania wniosku o odszkodowanie za błąd w sztuce medycznej

Zgodnie z prawem poszkodowany, jego przedstawiciel lub rodzina zmarłego wniosek mogą złożyć w terminie 1 roku od dnia, w którym poszkodowany pacjent zdobył wiedzę o zakażeniu czy uszczerbku na zdrowiu. Termin ten nie może jednak przekroczyć 3 lat od dnia, w którym zdarzenie miało miejsce.

Jak i gdzie złożyć wniosek o odszkodowanie za błąd w sztuce lekarskiej?

Wniosek o odszkodowanie z błąd w sztuce lekarskiej składa się w Wojewódzkiej Komisji ds. orzekania o zdarzeniach medycznych. Z roszczeniem należy wystąpić na urzędowym druku, który można pobrać w siedzibie właściwego do poszkodowanego Urzędu Wojewódzkiego lub na jego stronie www.  Wniosek można także przygotować samodzielnie. We wniosku należy zmieścić:

  • podstawowe dane personalne, czyli imię i nazwisko, adres zamieszkania, adres do korespondencji, PESEL, numer i serię dowodu osobistego,
  • dane podmiotu medycznego, w którym przebiegało leczenie, czyli jego nazwę i adres siedziby,
  • uzasadnienie wniosku obejmujące wykaz doznanych szkód,
  • zdarzenie medyczne, które miało miejsce i które doprowadziło do powstania szkody,
  • dokumentację medyczną i inne dowody potwierdzające, że zdarzenie medyczne opisywane w poprzednim punkcie faktycznie wystąpiło,
  • propozycję wysokości odszkodowania i zadośćuczynienia, które oczekuje się od podmiotu prowadzącego leczenie.

W przypadku gdy wniosek o odszkodowanie za błąd w sztuce lekarskiej składa rodzina zmarłego pacjenta, powinna również wskazać z nim:

  • Imiona i nazwiska wszystkich spadkobierców,
  • Postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku,
  • Pełnomocnictwo do reprezentowania pozostałych spadkobierców, jeśli tacy są.

Ile wynosi odszkodowanie za błąd w sztuce lekarskiej?

Wpisując we wniosku o odszkodowanie wysokość oczekiwanej rekompensaty, należy pamiętać, że je górna granica jest ściśle określona przez prawo. Poszkodowany pacjent może starać się maksymalnie o 100 000 zł za zakażenie, uszkodzenie ciała lub rozstrój zdrowia. Rodzina zmarłego w wyniku błędu lekarskiego pacjenta może wnioskować najwyżej o 300 000 zł.

Postępowanie przed Wojewódzką  Komisją ds. orzekania o zdarzeniach medycznych – jakie są koszty postępowania i kto je ponosi?

Aby złożony wniosek został rozpatrzony, należy wraz z nim zapłacić opłatę administracyjną wynosząca 200 zł. Potwierdzenie je uiszczenia należy dołączyć do wniosku. Poszkodowany musi liczyć się także z tym, że to on będzie musiał pokryć koszty sporządzenia opinii medycznych, koszty podróży, noclegu i utraconych dochodów osób, które będą wezwane przez komisje. W przypadku, gdy ta orzeknie, że do błędu medycznego nie doszło, koszty te musi pokryć wnioskodawca (czyli poszkodowany). Jeśli w toku postępowania okaże się, że błąd medyczny faktycznie wystąpił, koszty te musi pokryć podmiot leczniczy.

Rozstrzygnięcie sprawy oraz całe postępowanie toczy się przed komisją w województwie, w którym siedzibę ma pozwany szpital.

Postępowanie sądowe w przypadku błędu w sztuce lekarskiej – kiedy złożyć pozew do sądu?

Poszkodowany pacjent o odszkodowanie za błąd w sztuce lekarskiej może ubiegać się także na drodze postępowania sądowego. Należy jednak pamiętać, że jest to możliwe, tylko jeśli w postępowaniu przez wojewódzką komisją nie zaakceptuje się kwoty odszkodowania i zadośćuczynienia. Jeśli się to zrobi, droga sądowa  w formie pozwu cywilnego jest zamknięta, nawet jeśli pojawią się nowe okoliczności czy objawy będące wynikiem zdarzenia medycznego rozpatrywanego przez komisję.

 

Odszkodowanie za wypadek w miejscu publicznym

0

Zwichnięta ręka, złamana noga, wybity palec wszystkie te wypadki i uszczerbki na zdrowiu mogą przytrafić się nam w miejscach publicznych. Chociaż nie są one zbyt inwazyjne, to jednak wykluczają na kilka tygodni z życia i utrudniają wykonywanie codziennych czynności. Poszkodowani w takich wypadkach zazwyczaj nie znają swoich praw i nie wiedzą, że mogą starać się o odszkodowanie z tytułu poniesionych strat osobistych. Rekompensata finansowa jest możliwa szczególnie wtedy, gdy wypadek zdarzył się w miejscu, za które bezpośrednio odpowiadają władze miasta lub gminy. Zobacz jakie prawa przysługują ci po wypadku w miejscu publicznym.

Zgodnie z polskim prawem wyrządzona szkoda (w tym wypadku na osobie) powinna być naprawiona poprzez przywrócenie jej do stanu istniejącego przed jej powstaniem  lub poprzez zapłatę odpowiedniej kwoty pieniężnej. Gdy mówimy o szkodach osobowych, czyli tych związanych z uszczerbkiem na zdrowiu trudno mówić o przywróceniu szkody do stanu przed wypadkiem, jednymi rozwiązaniem jest więc wypłata odszkodowania. Ta sama zasada działa w przypadku, gdy szkody dozna się w miejscu publicznym, np. na nie uprzątniętym chodniku. Wtedy, nawet jeśli nasze obrażenia były niewielkie, możemy domagać się rekompensaty. Zostanie ona przyznana pod warunkiem, że sam poszkodowany nie przyczynił się do powstania szkody.

Wypadek w miejscu publicznym, czyli gdzie? Czym jest miejsce publiczne?

Jako miejsca publiczne rozumiane są wszystkie te, z których korzysta się na co dzień i nie są one mirem domowych. Mając więc na myśli wypadek w miejscu publicznym, możemy mówić o tym, który przydarzył się na chodniku, ulicy, parku, banku, supermarkecie, sklepie, restauracji, budynku instytucji publicznej, itd. Należy jednak pamiętać, że chociaż te miejsca postrzegane są jako publiczne, to posiadają one swojego właściciela i zarządcę. To właśnie ten właściciel zobowiązany jest do utrzymywania tych miejsc w czystości oraz w stanie, który nie doprowadzi do wypadku. Jeśli zaniechał takich działań lub je zaniedbał, będzie zobowiązany do wypłacenia poszkodowanemu odszkodowania. W związku z tym poszkodowani w wypadkach w miejscu publicznym muszą ustalić, kto odpowiada za dane miejsce i zgłosić się do tej osoby. Niekiedy ustalenie tego jest dość łatwe, za sklep odpowiada jego kierownictwo, restauracje – właściciel, a za drogi i chodniki urząd gminy lub miasta.

Jak uzyskać odszkodowanie za wypadek w miejscu publicznym?

Aby starać się o odszkodowanie za wypadek w miejscu publicznym, konieczne jest zgromadzenie dowodów mówiących, że faktycznie się w takim uczestniczyło. Zbieranie tych dowodów najlepiej rozpocząć już kilka chwil po zdarzeniu. Poszkodowany powinien wykonać na miejscu zdarzenia dokumentacją fotograficzną, która nie tylko przedstawi jego szkody, ale i przyczynę, z jakich nastąpił wypadek. Dobrze jest też pozyskać dane kontaktowe do świadków, którzy widzieli całe zdarzenie i mogą zaświadczyć o jego przebiegu. W dalszej kolejności ze szpitala lub placówki leczniczej należy wyciągnąć dokumentację medyczną, mówiąc o etapach leczenia. Jeśli w trakcie leczenia lub rehabilitacji ponosi się dodatkowe koszty, koniecznie trzeba je udokumentować fakturami czy rachunkami.

Gdzie złożyć wniosek o odszkodowanie za wypadek w miejscu publicznym?

Poszkodowany, który posiada własne ubezpieczenie zdarzenie i jego konsekwencje może zgłosić do swojego ubezpieczyciela. Rolą poszkodowanego jest w tym wypadku tylko zgłoszenie sprawy i dostarczenie dokumentacji potwierdzającej zdarzenie. Całą procedurą likwidacji szkody i wypłaty odszkodowaniem zajmie się firma ubezpieczeniowa.

Jeśli jednak nie posiada się ubezpieczenia, procedura jest bardziej skomplikowana. Poszkodowany, który chce uzyskać odszkodowanie, musi znaleźć winnego, a więc podmiot, który odpowiada za stan i bezpieczeństwa miejsca publicznego, w którym doszło do wypadku. W następnej kolejności podmiot ten należy poinformować o zdarzeniu i zażądać od niego rekompensaty finansowej. Jeśli podmiot ten jest ubezpieczony, najpewniej przekieruje sprawę do swojego ubezpieczyciela i to z nim będzie się załatwić wszystkie formalności, jeśli nie, może się zobowiązać do wypłaty odszkodowania na drodze polubownej. Jest to najszybsze i najprostsze rozwiązanie. W innym przypadku, gdy sprawca nie uznaje swojej winy, konieczne jest wejście na drogę sądową.

Pozew sądowy za wypadek w miejscu publicznym

Decydując się na wejście na drogę sądową, należy przygotować pozew o odszkodowanie, w którym podaje się przedmiot sporu (proponowaną kwotę odszkodowania). Pozew należy złożyć w sądzie rejonowym właściwym na miejsce zamieszkania poszkodowanego lub siedziby pozwanego. Jeżeli sumę odszkodowania szacuje się na wyższą niż 75 000 zł, to pozew należy złożyć w sądzie okręgowym, a nie rejonowy. Poszkodowany ma również obowiązek opłacić pozew. Wysokość opłaty wynosi 5% wartości przedmiotu sporu. Poszkodowani, których nie stać na wytoczenie sprawy mogą w sądzie złożyć pozew nieopłacony wraz z wnioskiem o zwolnienie z kosztów sądowych. Wniosek ten powinien wyjaśniać, dlatego nie można ich ponieść oraz zawierać formularz o stanie majątku i dochodach poszkodowanego.

 

Odszkodowanie za śmierć bliskiej osoby w wypadku komunikacyjnym

0

Wypadki komunikacyjne nie zawsze kończą się tylko uszkodzeniem samochodu czy drobnymi obrażeniem cala. Niekiedy w ich wyniku kierowca, pasażer, pieszy lub rowerzysta ponoszą śmierci. Strata bliskiej osoby w wypadku drogowym zawsze jest traumatycznym i trudnym przeżyciem dla najbliższych. Wiąże się z cierpieniami psychicznymi i fizycznymi, a nierzadko również, ze stratami majątkowymi. W takich sytuacjach poszkodowani mogą ubiegać się o odszkodowanie oraz zadośćuczynienie za doznane krzywdy. I chociaż rekompensaty finansowe nie zwrócą bliskiej osoby, to pomogą uporać się ze stratą i powrócić do normalnego funkcjonowania. Zobacz jak starać się o odszkodowanie za śmierć bliskiego w wypadku komunikacyjnym.

Czym różni się odszkodowanie od zadośćuczynienia?

Odszkodowanie i zadośćuczynienie to dwa odrębne świadczenia, które można otrzymać w przypadku śmierci bliskiej osoby w wypadku. Odszkodowanie jest odpowiedzią na powstałe straty majątkowe. Może być wypłacone, jeśli bliscy w wyniku śmierci osoby poszkodowanej podnieśli koszty np. pogrzebu, wcześniejszego leczenia lub w wyniku złej kondycji musieli podjąć kosztowne leczenie np. psychiatryczne czy psychologiczne. Leczenie to musi być następstwem utraty bliskiej osoby.

Zadośćuczynienie to natomiast jednorazową rekompensatą, która wypłacana jest za krzywdy związane ze śmiercią bliskiej osoby. Celem zadośćuczynienia jest wynagrodzenie cierpień psychicznych, bólu doznanego po stracie bliskiej osoby czy utratę więzi z poszkodowanym.

Oznacza to, że te dwa świadczenia są od siebie niezależne i można starać się zarówno o odszkodowanie, jak i zadośćuczynienie.

Kto może starać się o odszkodowanie/zadośćuczynienie za śmierć bliskiej osoby w wypadku?

O wypłatę zadośćuczynienia lub odszkodowanie mogą ubiegać się członkowie najbliżej rodziny. Zastosowanie ma tu ustawowa kolejność dziedziczenia. A więc w pierwszej kolejność z roszczeniem występuje współmałżonek, dzieci, rodzice, rodzeństwo. Kluczowa znaczenie ma mu również więź uczuciowa oraz bliskość relacji ze zmarłym poszkodowanym. W praktyce oznacza to, że krąg osób, które mogą starać się o wypłatę rekompensaty, rozszerza się. Uprawnionymi mogą być również dziadkowe, ojczym, pasierb, zięć czy synowa.

Gdzie składać wnioski o odszkodowanie za śmierć bliskiej osoby w wypadku samochodowym?

W przypadku, gdy sprawca śmiertelnego wypadku jest znany, swoje roszczenie należy przedstawić jego firmie ubezpieczeniowej. Odszkodowanie i zadośćuczynienie w ustalonej wysokości zostanie wypłacone z polisy OC sprawy. W przypadku gdy winny śmiertelnego wypadku uciekł z miejsca zdarzenie i nie można ustalić jego tożsamości lub też nie posiadał ważnej polisy OC, ze swoimi roszczeniem należy się skierować do Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego. Instytucja ta zabezpiecza interesy osób poszkodowanych oraz ich najbliższych właśnie na takie okoliczności.

W przypadku, gdy kierowca miał wykupione ubezpieczenie komunikacyjne NNW (od następstw nieszczęśliwych wypadków) rodzina zmarłego poszkodowanego może starać się również o wypłatę rekompensaty z tej polisy. Wysokość świadczenia będzie jednak niższa niż w przypadku odszkodowań z ubezpieczeń OC sprawcy. O odszkodowanie NNW mogą starać się przede wszystkim bliscy pasażera, który poniósł śmierć w wypadku samochodowym.

W jakim czasie można ubiegać się o odszkodowanie za śmierć bliskiej osoby?

Ustawodawca w zakresie terminów ubiegania się o odszkodowanie lub/i zadośćuczynienie za śmierci bliskie osoby w wypadku samochodowym działa na korzyść poszkodowanych. Terminy te są bardzo długie. Standardowy okres, w którym można wystąpić z roszczeniami to 3 lata od momentu, w którym poszkodowany dowiedział się o szkodzie lub o sprawcy, który jest zobowiązany do jej naprawienia. Najczęściej 3 lata liczą się od dnia wypadku, w którym zginęła bliska osoba. Inaczej wygląda to w przypadku małoletnich poszkodowanych. W myśl przepisów mogą oni ubiegać się o wypłacenie rekompensaty 2 lata po uzyskaniu pełnoletności. Takie prawo mają np. nieletnie dzieci rodziców, którzy zginęli w wypadkach samochodowych po 10 sierpnia 2007 roku, czyli po nowelizacji Kodeksy Cywilnego. Odmienne terminy obowiązują również tych, którzy bliskich stracili w wypadkach samochodowych będących wynikiem przestępstwa. Tutaj roszczenia przedawniają się dopiero po 20 latach od dnia jego popełnienia.

Wydłużone terminy starania się odszkodowanie za śmierć bliskiej osoby sprawiają, że poszkodowani (najbliżsi) z roszczeniem mogą wystąpić już po opadnięciu emocji oraz przejściu przez pierwsze fazy  żałoby. Czas, który daje im ustawodawca, pozwala również na przemyślenie i wycenienie strat, jakie się poniosło. I chociaż w przypadku śmierci bliskiej osoby trudno mówić o przeniesieniu bólu i cierpienia na konkretne kwoty to poszkodowani powinni to zrobić w swoim wniosku o odszkodowanie/zadośćuczynienie. Jeśli poszkodowani nie wskażą wysokości swojego roszczenia, ubezpieczyciel wycenia je według własnego uznania. Należy tutaj wspomnieć, że wycena szkód przez ubezpieczyciela zazwyczaj jest niekorzystna dla poszkodowanych.

 

Odszkodowania pracownicze. Kiedy możemy ubiegać się o odszkodowanie?

0

Jednym  z najpopularniejszych odszkodowań związanych z paca jest, to kiedy w miejscu zatrudnienia dochodzi do wypadku. Większość pracowników wie, że w takiej sytuacji mogą starać się o rekompensatę finansową. Jednak to nie jedyna sytuacje, w których pracodawca jest zobowiązany do wypłacenia świadczenia pieniężnego pracownikowi. Takich jest o wiele więcej. Poszkodowany pracownik może domagać się odszkodowania za poniesione straty lub szkody na podstawie zapisów Kodeksu Pracy. To właśnie on określa czy pracownik może i powinien wystąpić z roszczeniem. Zobacz, o jakie odszkodowania pracownicze można się ubiegać.

Kiedy można dochodzić odszkodowania pracowniczego?

Odszkodowania od pracodawcy można dochodzi zarówno w sytuacji, w której powstaje się w stosunku pracy, jak i już po jego zakończeniu. W tym ostatnim przypadku odszkodowania przede wszystkim skupiają się na bezprawnych zwolnieniach. Należy też zaznaczyć, że w przypadku odszkodowań pracowniczych postawę do wyliczenia wysokości świadczenia stanowi średnie miesięczne wynagrodzenie pracownika. Ustalane jest ono według wynagrodzenia brutto. Taki standard potwierdził Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 22 kwietnia 199 roku.

Odszkodowanie za wypadek przy pracy

Odszkodowanie za wypadek przy pracy to jedno z najlepiej znanych świadczeń. Wypłacane jest on w przypadku, gdy pracownik ulegnie wypadkowi i dozna szkody w postaci uszczerbku na zdrowiu podczas wykonywania obowiązków zawodowych lub w trakcie drogi do pracy. Aby uzyskać odszkodowanie od pracodawcy za wypadek przy pracy, konieczne jest wejście na drogę sądową. Wypłacone świadczenie ma charakter uzupełniający do tego wypłacanego przez ZUS. Pracownik, który stara się o taką rekompensatę, musi wykazać, że wina za zdarzenie leży po stronie pracodawcy.

Wina ta może się opierać na nieodpowiednim przeszkoleniu pracownika, nieprzestrzeganiu przepisów prawa pracy i przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy lub innych zasad dotyczących ochrony zdrowia i życia.

W staraniu się o odszkodowanie za wypadek przy pracy istotne znaczenie ma również sporządzona dokumentacja, czyli protokół powypadkowy sporządzany po zdarzeniu przez pracodawcę. Pracodawca na mocy Kodeksu Pracy zobowiązany  jest do pokrycia kosztów leczenia (których w całości nie pokrywa zasiłek z ZUS) lub przebranżowienia się, jeśli pracownik w wyniku wypadku stał się niezdolny do wykonywania aktualnych obowiązków pracy. Jeśli pracownik całkowicie lub częściowo utracił zdolność do pracy zarobkowej, może starać się o rentę od pracodawcy. Należy pamiętać, że wypłata tych świadczeń, jest możliwa tylko i wyłącznie wtedy, gdy poszkodowany pracownik udowodni, że wypadek był winą zatrudniającego.

Rekompensata za wypadek przy pracy nie przysługuje pracownikowi, który był pod wpływem alkoholu, środków odurzających i psychotropowych, działał umyślnie, celowo naruszył zasady bezpieczeństwa. Roszczenie będzie też odrzucone, jeśli wypadek zdarzył się z winy pracownika lub był wynikiem jego rażącego niedbalstwa.

Odszkodowanie z mobbing

Mobbing to według Kodeksu Pracy uporczywe i długotrwale nękanie lub zastraszanie pracownika, wywołujące u niego zaniżoną ocenę przydatność zawodowej. Podejmowane przez mobbigujacego działania mają na celu poniżenie lub ośmieszenie pracownika, jego izolowaniem lub wyeliminowanie z zespołu. Zgodnie z przepisami prawa pracodawca, który sam dopuszcza się mobbingu lub toleruje w firmie takie zachowanie, może zostać pociągnięty do odpowiedzialności, która wiąże się m.in. z wypłatą odszkodowania.

O odszkodowanie za mobbing może starać się pracownik, który sam rozwiązał umowę o pracę i który w pisemnym oświadczeniu woli wskazuje jako przyczynę zwolnienia działania o charakterze mobbingowym. Wysokość odszkodowani za mobbing nie może być niższa niż minimalne wynagrodzenie przysługujące za pace. Jeśli mobbing dodatkowo wywołał u pracownika rozstrój zdrowia, to może on wnioskować o zadośćuczynienie pieniężne za doznaną krzywdę.

Odszkodowanie za nierówne traktowanie

Od pracodawcy odszkodowania mogą dochodzić także osoby, które są nierówno traktowe ze względu na swoją płeć, orientację seksualną, wyznanie, wiek, niepełnosprawność, pochodzenie etniczne, narodowość, przekonania polityczne czy przynależność związkową. O tego typu odszkodowanie mogą też wystąpić pracownicy, który są dyskryminowani ze względu na formę zatrudnienia oraz czas pracy. Wynika to z tego, że pracodawca zobowiązany jest do równego traktowania prawników w zakresie nawiązywania i rozwiązywania stosunku pracy, warunków zatrudnia, awansów, dostępu do szkoleń, podnoszenia kwalifikacji zwodowanych. Odszkodowanie za nierówne traktowanie wynosi co najmniej miesięczne wynagrodzenie za pracę. Pracownik, który występuje z takim roszczeniem, nie może zostać ukarany zwolnieniem z pracy.

Odszkodowanie za bezprawne zwolnienie z pracy

W przypadku, gdy pracodawca dopuść się bezprawnego zwolnienia, pracownik może wystąpić z wnioskiem o odszkodowanie. Bezprawne zwolnienie z pracy to takie, które narusza obowiązujące przepisy prawa. Jeśli rozwiązanie umowy o prace nastąpiło:

  • Z wypowiedzeniem to pracownik może domagać się odszkodowania w wysokości wynagrodzenia za okres od 2 tygodni do 3 miesięcy, jednocześnie mając na uwadze, że rekompensata nie może być niższa niż wynagrodzenie za okres wypowiedzenia;
  • Bez wypowiedzenia to pracownik, może wnioskować o odszkodowanie w wysokości wynagrodzenia za okres wypowiedzenia.

Odszkodowanie za krótsze wypowiedzenie

Zgodnie z przepisami pracodawca przy rozwiązywaniu umowy o pracę zawartą na czas nieokreślony może skrócić okres wypowiedzenie z 3 miesięcy do najwyżej jednego miesiąca. Takie sytuacje są dopuszczalne np. w przypadku, gdy ogłoszono upadłość lub likwidację przedsiębiorstwa. Krótszy okres wypowiedzenia może też obowiązywać w innych sytuacjach, które nie mają bezpośredniego związku z pracownikiem. Jeśli pracodawca zdecyduje się na skrócenie okresu wypowiedzenie, to musi wręczyć pracownikowi wraz z rozwiązaniem umowy o pracę oświadczenie woli o zastosowaniu krótszego okresu wypowiedzenia. O ile pracownik nie zgodzi się na takie rozwiązanie i nie dojdzie do porozumienia z pracodawcą, może ubiegać się o odszkodowanie z tytułu krótszego wypowiedzenia. Wysokość tego świadczenia obejmuje pozostałą część okresu wypowiedzenia, czyli tą, o jaką chciał go skrócić pracodawca.

Odszkodowanie za nieterminowe wystawienie świadectwa pracy

Po rozwiązaniu stosunku pracy każdy pracodawca zobowiązany jest to wystawiania świadectwa pracy. W przypadku, gdy świadectwo zostanie wydane po ustawowym terminie lub błędnie, a sytuacja ta będzie przyczyną uniemożliwiającą podjęcie nowego zatrudnienie, były pracownik może starać się o odszkodowanie z tego tytułu. Wynika to z faktu, że takie działanie przedsiębiorcy będzie dla niego realną szkodą. Pracownik występujący o odszkodowanie za nieterminowe wystawienie świadectwa pracy musi udowodnić związek przyczynowy pomiędzy  niedopełnienie przez pracodawcę obowiązkowa a niemożnością podjęcia zatrudnienia, mimo podejmowanych szkód. Wysokość takiej rekompensaty to równowartość wynagrodzenia za okres pozostawania bez pracy, jednak nie może on być dłuższy niż sześć tygodni.

Odszkodowanie w przypadku śmierci pracodawcy

W przypadku śmierci pracodawcy zgodnie z prawem automatycznie zostają wygaszone zawarte przez niego umowy o pracę. Sprawia to, że pracownicy nagle i często zupełnie nieprzewidziane pozostają bez pracy i źródła utrzymania. Taka sytuacja jest podstawą do ubiegania się o odszkodowanie po śmierci pracodawcy. Z roszczeniem występuje się do spadkobierców zmarłego. W przypadku umowy o pracę na czas nieokreślony można wnioskować o wypłatę równowartości wynagrodzenia za okres wypowiedzenia. W przypadku umów na czas określony lub na czas wykonania określonej pracy pracownik powinien otrzymać odszkodowaniem w wysokości dwutygodniowego wynagrodzenia.

Odprawy pieniężne z tytułu zwolnień grupowych

Jedną z form odszkodowania są również odprawy pieniężne wypłacane z tytułu zwolnień grupowych. Może je otrzymać pracownik, który jest zatrudniony w przedsiębiorstwie, gdzie liczba pracowników wynosi co najmniej 20. Pracownik, w związku z rozwiązaniem umowy w ramach grupowe zwolnienia może się domagać odprawy w wysokości

  • Jednomiesięcznego wynagrodzenia, w przypadku gdy pracował u danego pracodawcy krócej niż 2 lata,
  • Dwumiesięcznego wynagrodzenia, w przypadku, gdy przepracował u pracodawcy od 2 do 8 lat,
  • Trzymiesięcznego wynagrodzenia, w przypadku, gdy przepracował u pracodawcy powyżej  8 lat.

Odprawy pieniężne ustalane są zgodnie z zasadami obowiązującymi przy obliczaniu ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy. Prawo jednocześnie wskazuje, że ich wysokość nie może przekroczyć kwoty 15-krotnego minimalnego wynagrodzenia za pracę, które jest ustalana na podstawie odrębnych przepisów. Odprawy na tych samych warunkach przysługują również pracownikowi w związku z rozwiązaniem stosunku pracy w ramach zwolnień indywidualnych. Warunkiem jej wypłacenie jest to, że pracodawca jest objęty przepisami ustawy, a zwolnienia następuje nie z przyczyn dotyczących bezpośrednio pracownika.

Odszkodowania pracownicze a podatki

Jak widać powody, dla których pracownik może otrzymać odszkodowanie od pracodawcy, mogą być różne. Co do zasady wypłacane rekompensaty są wolne od opodatkowania podatkiem dochodowym. Jednak czasem pracownik, który je otrzyma, musi dodatkowo zapłacić daninę do Urzędu Skarbowego. Dzieje się tak, gdy wypłacone przez pracodawcę odszkodowanie powoduje u pracownika powstanie dochodu ze stosunku pracy. Wolne od podatku są natomiast te odszkodowania, których wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw, lub przepisów wykonawczych postawnych na bazie tych ustaw. I tak np. opodatkowaniu podlega m.in. odszkodowanie z tytułu skróconego okresy wypowiedzenia umowy o pracę.

Mnogość odszkodowań, które można uzyskać od pracodawcy, sprawia, że Kodeks Pracy dość dobrze zabezpiecza pracowników, którzy są niesprawiedliwie traktowani. Nie oznacza to jednak, że roszczenia jest łatwo uzyskać. Pracownik przede wszystkim musi udowodnić, że faktycznie zaniedbanie czy zaniechanie pracodawcy doprowadziło do szkody.

 

Kiedy pieszy nie dostanie odszkodowania od kierowcy?

0

Wypadki samochodowe z udziałem pieszych zdarzają się bardzo często. Winni takiego zdarzenie mogą być zarówno kierowcy pojazdów, jak i sami piesi. Ci pierwszy tłumacza się śliską nawierzchnią i kiepską widocznością, a także wejściem pieszego  na jezdnię w miejscu niedozwolonym. Trzeba jednak pamiętać, że takie wypadku zazwyczaj o wiele gorzej kończą się dla pieszego. Samochód po zderzeniu co najwyżej może mieć rysy czy wgniecenia w karoserii, natomiast pieszy może doświadczyć poważnego uszczerbku na zdrowiu, a nawet ponieść śmierć. W następstwie tych zdarzeń poszkodowani starają się o odszkodowanie. Nie zawsze jednak mogą je otrzymać. Zobacz, kiedy pieszy nie dostanie odszkodowania za potrącenie przez samochód.

Obowiązek noszenia odblasków dla pieszych uczestników ruchu

Zgodnie z przepisami wprowadzonymi w sierpniu 2013 roku piesi uczestnicy ruchu drogowego poruszający się po zmroku i poza strefa zabudowaną (np. poboczem, a nie chodnikiem) powinni być wyposażeni w odblaski. To one mają sprawić, że będą oni widoczni na drodze i kierowca ich zauważy. Jeśli pieszy nie posiada odblasków łamie prawo i odszkodowanie mu się nie należy.

Wtargnięcie pieszego na pasy

Wielu pieszych uczestników ruchu uważa, że jeśli przechodzi na pasach, to nie jest już zobowiązanych do przestrzegania żadnych innych przepisów. Tymczasem tak nie jest. Pieszemu nie wolno wtargnąć na pasy, tuż pod koła nadjeżdżającego pojazdu. Zanim wejdzie na przejście, powinien upewnić się, czy zbliżające się samochody są na tyle daleko, że nie będą mieć problemu z wyhamowaniem.

Przejście przez jezdnię w niedozwolonym miejscu

Odszkodowania za potrącenie przez samochód nie otrzyma także pieszy, który porusza się poza wyznaczonym dla niego obszarem. Mowa tutaj o chodnikach czy pasach. Jeśli te obszary występują, jest on zobligowany do poruszania się nimi. Jeśli ich nie ma, pieszy nie może utrudniać ruchu samochodowego. Oznacza to, że powinien poruszać się poboczem, a jeśli go nie ma, zobowiązany jest  iść po lewej stronie jezdni. W przypadku braku pasów może on przejść na drugą stronę, jeśli nie jego obecność na drodze nie stwarza zagrożenia, a pojazdy znajdują się w bezpiecznej odległości.

Kiedy pieszy łamie przepis drogowe

Odszkodowania za potrącenie, nie otrzyma również pieszy łamiący przepisy drogowe. Jeśli narusza on zasady ruchu drogowego, np. przechodzi na czerwonym świetle lub w miejscu niedozwolonym rekompensata mu się nie należy. Wyjątkiem od tej zasady są osoby małoletnie do lat 13, które w tym wypadku mogą starać się o rekompensatę finansową.

Chociaż ogólnie przyjęło się, że za większość wypadków z udziałem pieszego winę ponosi kierowca pojazdu, to nie zawsze tak jest. Często sami piesi swoim lekkomyślnym zachowaniem i nieznajomością przepisów, doprowadzają do zderzenia. Wtedy to odszkodowanie za wypadek im się nie należy, co więcej mogą oni być pociągnięci do odpowiedzialności karnej wynikające ze stwarzania zagrożenia na drodze. Należy pamiętać, że przepisy na niej obowiązują wszystkich uczestników ruchu, nawet tych nieporuszających się pojazdami mechanicznymi.

 

ZOBACZ TEŻ